professionele mantelzorg bij Gerda

Na het aanbellen duurt het even voordat de sleutel is gevonden , de kettingen opzij zijn geschoven en de deur opengaat. Enthousiast word ik binnen gelaten, al is er geen blijk van herkenning. " Hoi Gerda, ik ben er weer; Jolande" . Tegelijkertijd probeer ik op te letten dat de sleutels op de vaste plek worden neergelegd. Uit ervaring weet ik dat het anders weleens een zoektocht kan worden.

Nadat ik mijn tassen met boodschappen op het aanrecht heb gezet, kletsen we bij aan tafel met een kopje thee en een glas water. Het kletsen gaat over het weer, de krant en het nieuws, de kinderen en kleinkinderen. We vertellen beiden onze verhalen, al springen die van Gerda van het heden naar het verleden en weer terug. We besluiten de woordzoeker uit de krant te maken en samen gaat dat ons goed af en maken we het woord met de overgebleven letters.

Inmiddels is het tijd om te koken. Vanavond eten we stoofvlees met aardappelen en rode kool. Gerda gaat de aardappels schillen en ik ga op zoek naar pannetjes om de rode kool en het stoofvlees op te warmen. Iedere keer als ik kom is het weer even zoeken naar de pannen die nog wel eens van plek wisselen, al komen we er samen wel uit. De aardappels zijn geschild en gewassen en staan op de inductieplaat. Gerda vraagt of ik er wel zout bij heb gedaan, nee dus. Op haar advies heb ik het toegevoegd.

Gerda dekt de tafel. Ze wil graag weten of het handig is om een diep bord te gebruiken. Per bord legt ze 2 vorken neer en als ze er even naar heeft gekeken, beseft ze dat een mes en vork handiger is. We gaan lekker eten. Onder het eten komen de kinderen en kleinkinderen van Gerda weer ter sprake en ook haar broers en zussen, ouders en vriendinnen. We schakelen samen moeiteloos over van de tegenwoordige naar de (voor mij) verleden tijd. Gerda heeft meerdere favoriete familiefoto's in huis hangen en die laat ze vaak vol trots zien, al haalt ze de mensen erop regelmatig door elkaar.

Na het eten wassen we samen af en maken de keuken weer tip top in orde. Voordat we tv gaan kijken, pak ik de geheugenkoffer erbij en ruiken we aan de kruiden in de potjes (alhoewel het reukvermogen minder is) en ontdekken we wat er nog meer in de koffer zit. De set met kaarten is een handig hulpmiddel om in gesprek te zijn. Door de foto van (destijds) koningin Juliana zoek ik het Wilhelmus op Spotify op en zingen we samen aan tafel dit lied.

Inmiddels is het tijd voor een kop thee en settelen we ons voor de televisie; Gerda in haar favoriete stoel. We kijken een voetbalwedstrijd en moedigen beiden de mannen aan. Na de wedstrijd is het tijd om te gaan. We zeggen elkaar gedag en bedanken elkaar voor de gezellige avond. En nadat ik aan de buitenkant van de deur check of de sleutel wordt omgedraaid en de kettingen weer op de deur gaan, zeg ik nogmaals gedag.

Bovenstaande is een beschrijving van een middag/avond met Gerda (gefingeerde naam). Gerda woont zelfstandig en heeft dementie. Gerda gaat een aantal dagen per week naar de dagbesteding en op verzoek van haar familie komt er iedere middag/avond iemand bij haar. Dit is geregeld vanuit mantelzorgassistentie.nl en we werken met een vast team van 5 mensen. Op deze manier kan ze (nog) zelfstandig wonen en ontlasten we de familie